Dzień Wiosny - Dzień Wagarowicza.

Wczoraj "Dzień Szczęścia", a dziś podwójny powód do świętowania: Dzień Wiosny i Dzień Wagarowicza. Jeśli mam być szczera: jakoś nie działa to na korzyść w kwestii mojego humoru.

Trochę ostatnio pobolewa mnie kręgosłup. Chyba czas przejść się do lekarza i przebadać, bo w sumie czwarty dzień z rzędu odczuwam niemiłosierny ból. A w środę - mało przyjemna wizyta u okulisty, który zapewne wytknie mi fakt, jak bardzo zaniedbuje oczy. Ops...

A tak prezentuje się część mojego miasta,  teoretycznie - "wiosną".

Byłam przekonana, maksymalnie, że dziś wydarzy się jakiś przełom w moim życiu. Troszeczkę się pomyliłam, bo nic szczególnego miejsca nie miało. W sumie odrobina zawodu jest, bo jednak praktycznie zawsze się to spełnia. A może nie chodziło o dzisiejszy dzień? Tylko...ciekawe, czy znowu będzie taka okazja. Nie wiem, mam wrażenie, że ten cały bajzel nie jest już pod moją dostateczną kontrolą, a rządzą nim ludzie, którzy tak naprawdę niewiele dla mnie znaczą. I najgorsze, że nie wiem, co jest tego przyczyną...

"Bez Ciebie wszystko było dla mnie tak nieważne.

Naprawdę kocham Cię, naprawdę...."