Wolę być sam - fałszywy raj.

Czuję się paskudnie... Ale to nic, przecież wszystko inne jest ważniejsze, prawda?

Starocie. Ale fajne starocie, lubię je.

"Za parawanem imprez i neonów - tylko smutek.

W katalogu bodźców -  miłość stała się białym krukiem.

We własnym bucie czuł się jak w parze cudzych.

We własnej skórze nie chciał się już nawet budzić.

Odpychał bliskich, ogryzki na goodbye.

"Wolę być sam" - fałszywy raj.

Whisky lał do szklanek, dezerter z armii szczęśliwych.

Niby szukał prawdy; nie wiedział, że prawdy nie widzi.

Szydził z ludzi zwykłych, normalnych ludzi,

zbyt zwykłych, poprawnych.

Wciąż karmił się wizją "będę ponad" i z nienawiścią żądał

miejsca na cokołach. 

Skonał w samotności, by narodzić się na nowo.

Dziś leci ponad, ale kocha to, co obok..."